بتول

أنا لسه بفك الطلسم المنقوش
على بابها لقيت نورها
كما نجمه فى ليل ضلمه
بيخطف نظرى أتكعبل فى ديل حلمك
أقوم أنفض سنين القهر عن عمرى
وأزرع ليها ميت نخلة
فى ساعة الطلق ما يجيها
تلاقى جزع يحميها
فتوهب تانى للدنيا
خلاص راكب حصان أبيض
فى إيده رمح من نورها
ومن نارها
وبيكسرفى صلبانه
وصلبانها
ويفتح كل باب مقفول